Сандуқи чӯбини ислоҳи 2

Сандуқи чӯбини ислоҳи 2 – қуттии тӯҳфаи алкоголӣ – дорандаи машрубот – тӯҳфаҳо барои бачаҳо – тирҳо – ғори одам

Мо барои такмил додан ва сохтани ин қуттӣ вақти зиёд сарф кардем ва ҳоло ифтихор дорем, ки онро ҳамчун як қисми мунтазами худ пешниҳод мекунем.

Ҳар як қуттӣ аз се намуди ҳезум иборат аст - хордор, чормағз ва Сапеле - ҳама якдигарро хеле хуб таъриф мекунанд. Чормағз тира, Сапеле сурх ва хордор сабук.

Ҳамаи хусусиятҳо амиқ кандакорӣ карда шудаанд, то онҳо дар намуди ғафс фарқ кунанд. Чуб барои муҳофизат ва берун овардани донаи зебо як қабати равшан дорад. Ҳеҷ ду пораи ҳезум комилан ба ҳам монанд нестанд, аз ин рӯ дона ва рангҳо метавонанд каме фарқ кунанд.
Он барои он тарҳрезӣ шудааст, ки мустақилона бархезад ё ҳамвор нишинад. Болои он ҷудошаванда аст, аммо хуб ва бароҳат ҷойгир аст.

Андозаҳо: 17 ″ баланд x 5 ″ чуқур x 4 ″ васеъ (дар қисми васеътарин).

Маҷмӯи тӯҳфаи вискии мо тӯҳфаи олиҷанобеи Мавлуди Исо, ид, зодрӯз ва ғайраро месозад, ки ҳама гуна услубро пурра мекунад. Бо нигоҳдории осони дастшӯйӣ ё мошини табақшӯй, ин маҷмӯаи зарфҳои нӯшокии вискӣ бешубҳа як мероси гаронбаҳо хоҳад буд, ки муддати тӯлонӣ дар хотир нигоҳ дошта мешавад.

Комил барои фароғати расмӣ ва истифодаи ҳаррӯза. Бо ин графини шароб дар маросимҳои хонанишинӣ, тӯй ё нафақахӯрӣ вискии азизтарин, бурбон ва скотчҳои худро пешкаш ва тост кунед.